Bezocht: September, 2017

Geschiedenis:

Jaren lang kwam ik, altijd als ik naar mijn oma reed, langs een prachtige villa, gebouwd in een klassieke stijl. De villa is gebouwd in 1913 in opdracht van Adrianus Frederikus Johannes van Hattum, geinspireerd op een ander paleisje in Zweden. Adrianus liet het pand bouwen voor zijn echtgenote, Xenia Helena Maria Pousette. Het pand kreeg rond 1986 een kantoorfunctie. In de tuin van het huis staat ook nog een uniek kinderspeelhuisje, deze is echter in slechte staat.

De eigenaar van dit pand, Ronnie van de Putte/Bever Holding, bezit ook nog vele andere urbex-locaties, helaas branden veel van deze locaties af, door brandstichting… Onder andere de locaties het Hoompje, het Kasteel Goorhof (brand geweest), Hotel du Golf (afgebrand), en vele andere (lege/afgebrande) locaties staan onder zijn naam. Vooral de gemeente Noordwijk is helemaal klaar met de vastgoedeigenaar. Het pand is dan ook gekraakt met als motief het opknappen van dit historische pand, en om Bever Holding te laten zien hoe het WEL moet.

Huidige situatie:

Het pand wordt officieel beheerd door een bedrijf genaamd; Bever Holding. Dit bedrijf is niet bij iedereen geliefd omdat het veel historische panden laat verpauperen. Ook veel panden van Bever Holding zijn afgebrand. Het bedrijf ‘beheerd’ nog vele andere (bekende) urbex locaties zoals bijvoorbeeld ‘Het Hoompje’ in Zeeland. Huize Ivicke is momenteel gekraakt en dus niet meer te bezoeken. Als u meer wil weten over de huidige situatie van Huize Ivicke adviseer ik u om op https://www.omroepwest.nl
te kijken.

Ons avontuur:

Op een zonnige zomerdag in september besloten Max en ik ons klaar te gaan maken voor ons allereerste urbex-avontuur. We fietsten een klein stuk en we waren er al. Het terrein op wandelen was geen moeilijke opgave. Er stond geen hek (op de oude toegangspoort na) en we liepen het terrein op. Op dat moment was de hele tuin begroeit met onkruid en brandnetels, daar konden we toen niet doorheen. Een ingang zoeken was nog lastig en we zagen dat alles potdicht zat. Bij een zij deurtje zat er er een schroef los in het hout wat voor het raam zat. Helaas kregen we deze met 2 personen niet los genoeg om er doorheen te gaan. Pas nadat we ook andere urbexers waren tegengekomen lukte het om het hout los genoeg te maken om naar binnen te gaan.

Binnen viel ons gelijk iets op, het lampje van de stroomkast brandde. Echter deden alle lichten het niet. De beneden verdieping was erg donker en op wat bouwspullen na was er niet heel veel te zien. Toen we op de begane grond terechtkwamen werd het gelijk een stuk interessanter. Er was een mooie hal die verbonden was met de grote voordeur. Verder waren er verschillende kamers waar de klassieke architectuur goed naar voren kwam. De 1e verdieping was, net als de kelder, niet heel bijzonder. Bij deze villa gaat het dan ook vooral om de architectuur, de geschiedenis en de (spook)verhalen. Op de zolder was er een kamer die volledig groen was geworden door schimmel. Ook werd snel duidelijk dat er veel ongedierte in het pand aanwezig was, met name muizenkeutels waren er in grote getallen. Naast de trap stond er ook een oude lift, deze was waarschijnlijk bedoelt om goederen van de beneden verdiepingen naar boven te brengen en andersom.

Toen we weer buiten kwamen zagen we ook dat er op het terrein een zwembad aanwezig was. Helaas was ook dit zwembad in slechte staat, het zag er meer uit als een vies slootje met een trap. Wat opviel was het rood-witte lint wat ooit om het zwembad heen heeft gezeten.

Ik heb veel over deze ‘spookachtige’ villa gehoord. Zelf hebben we niks raars meegemaakt op 1 urbexer na, die beweerde geduwd te worden bij het zwembad. Later waren er duidelijk krassen te zien op zijn rug. Of deze krassen er al zaten, en of hij echt geduwd werd kan ik niet oordelen. De gebeurtenis is in elk geval gefilmd. (zie de link hieronder)

Let op: deze video is uit 2017, mijn nieuwe kanaal vind je hier.
Video: https://youtu.be/Bl12t9Up_aU