Bezocht: september, 2018

Geschiedenis

Het nu verlaten Fort de la Chartreuse werd gebouwd in het jaar 1817 in opdracht van Koning Willem 1. Tijdens de eerste en tweede wereldoorlog is dit fort gebruikt door de Duitse bezetters als gevangenis. De sporen van de wereldoorlogen zijn nog goed te zien in het fort, bijvoorbeeld in de verborgen bunkers die op het terrein liggen. Hierin zijn nog oude Duitse teksten te vinden. De plek kent een donkere geschiedenis, en niet alleen in de tijd dat Fort de la Chartreuse nog in gebruik was. 49 gevangen zijn er tijdens een vuurpeleton gedood, en daarnaast zijn er nog talloze mensen overleden in of in de buurt van het fort.

Men verliet het fort in 1980. Verschillende mensen zijn op het terrein vermoord, waaronder een gruwelijke moord in een van de bunkers op een 10 jarig kind in 1998. In 2005 werd er nog eens een vrouw vermoord op het terrein, en in 2017 was er nog een lijk gevonden op het terrein. In 2018 is er ook nog een andere urban explorer in elkaar geslagen door dieven op het terrein. Sinds 2010 gaan de panden snel achteruit en sommige plekken zijn niet meer veilig te betreden, let dus op.

Huidige situatie

De panden van Fort de la Chartreuse gaan dus flink achteruit, maar ze staan nog overeind. Beveiliging is er niet aanwezig. Wel is het oppassen voor de drugscriminelen die er rondlopen, zelf hebben we ze niet gezien maar dat betekend niet dat ze er niet zijn. De locatie is erg populair bij urbexers, dit zorgt ervoor dat het soms zelfs te druk is. Gelukkig zijn er wat dieper in het terrein meer gebouwen waar het rustiger is. Alle muren zijn volledig beklad met graffiti, sommige kunstwerken zijn werkelijk verbazingwekkend, andere helaas wat minder. De bunkers zijn nog in goede staat en op die plekken is (nog) weinig graffiti aanwezig.

Ons avontuur

Het was vroeg, rond 7:00. Ik haalde Max op en we haastten ons naar Den Haag Centraal. Onze trein naar Maastricht vertrok en we hadden er zin in. In Maastricht aangekomen, een fiets gehuurd en we konden gaan. Een andere, mislukte, locatie en heel wat gefiets verder kwamen we aan in Luik. Het was al gelijk een grote zooi. Het bos konden we gewoon binnenwandelen en 2 hekjes verder waren we binnen. Wat ons gelijk opviel was de drukte, we waren nog niet binnen of we liepen tegen een ander groepje aan. We liepen naar het eerste gebouw en ontdekte gelijk dat we niet alles in die paar uur konden zien. Fort de la Chartreuse is werkelijk enorm. Verschillende gebouwen en bij elkaar is het terrein even groot als een gemiddelde woonwijk.

Nadat we een kelder waren binnen gelopen begon de spookerij. Als eerste hoorden we zacht een clownsmuziekje spelen. Wat verward besloten we verder te gaan. (deze gebeurtenissen staan ook op film, link onderaan deze pagina, boven de afbeeldingen) We kwamen bij het tweede gebouw en hoorden weer het muziekje, maar nu harder, gevolgd door wat gerommel en een luide bonk. We snelde ons naar een raam om het gebouw te betreden toen we andere urbexers tegen kwamen. De man was ook duidelijk verward door de gebeurtenissen. In het tweede gebouw hoorden we het volgende, piepende banden van een auto, kinderstemmen en tot slot een piepende deur die open ging toen wij in een donkere kamer stonden.

Daarna kwam een tijd waarin, op een paar bonkjes na, niet heel veel gebeurde. Totdat we in een bunker aankwamen. De bunker had een 2 verdieping. Net voordat we de trap naar de onderste verdieping wouden nemen kreeg ik een melding op mijn camera, hij zat namelijk vol. En terwijl ik beelden aan het verwijderen was gebeurde er iets wat ik nooit meer van mijn leven zal vergeten (en dus helaas niet op film): we hoorden een hele tijd niks, en ineens waren daar rammelende kettingen. Alsof er iemand, op de benedenverdieping, met enorme kettingen naar boven kwam. Ik heb denk ik nog nooit zo hard gesprint in mijn leven, en een valpartij verder stonden we weer buiten. We besloten dat het genoeg was, en we gingen weer richting Maastricht.

Kijk hier onze video (revisit, niet parallel met artikel) https://youtu.be/9VjNHTi6v5k